A Nosa Historia
Este pequeno repaso a historia do Club de Remo Ares pretende, na súa brevidade, recordar aquelas persoas e acontecementos imprescindibles para entender o Club que coñecemos hoxe en día.
A historia do Club de Remo Ares comeza o día 9 de decembro do ano 1958, cando D. Francisco López Sánchez ("Pancho") funda o club de remo tras anos de esforzo. O esforzo e dedicación de Pancho cara ao club de remo o fan merecedor de eloxios e homenaxes, grazas a él podemos contar cun club propio onde é un orgullo remar.
Como ben se sabe, o remo en traiñeiras converteuse nun deporte na costa cantábrica dende finais do século XIX; os primeiros clubs de remo fundáronse a mediados do século XX, e moitos deles a finais dese mesmo século. Polo tanto, o Club de Remo Ares é o clube de remo máis antigo de Galicia que segue en activo ininterrompidamente dende a súa fundación.
As primeiras referencias que temos da celebración dunha competición de remo en Ares datan do ano 1933, que, aínda sen ter carácter oficial, celébranse de forma continuada ata o ano 1958, descontando lóxicamente o período de inactividade que se viviu durante a guerra civil.
No ano 1940 celébrase unha regata de traineras en honra da Virxe do Carmen, festa instituída polos pescadores procedentes da veciña vila de Caión que se instalaron aquí e foron os promotores destes festexos.
O premio para os vencedores consistiu nun lote de produtos alimenticios que supoñemos faría a felicidade de quen o gañara, xa que comezaban os tristemente famosos anos da fame.
Durante todos os veráns continúan celebrándose competicións de remo, pero non será até o ano 1948 cando unha dotación aresana se despraza ata a veciña localidade de Sada para disputar unha regata con motivo das festas de verán dese lugar. Para iso, previamente celébrase en Ares unha regata entre as dotacións dos barcos de pesca chamados "Cachón", "Ginucha", "Flor de Cayón" e "Flor de Ares", para facer unha selección dos mellores remeiros, traballo levado a cabo por Francisco López "Pancho"; en Sada alcanzan un segundo posto.
O 1 de maio de 1958, unha dotación da Cofradía de Pescadores de Ares participa nunha regata de bateis en Madrid, conseguindo o terceiro posto.
Na Coruña, alcanza o terceiro posto en traineras, sendo esta a mellor clasificación da súa historia ata ese momento.
"Dada a forza que conseguira o remo, o Club de Remo Ares constitúese como tal o 9 de decembro de 1958 na Cofradía de Pescadores, encabezando a Directiva D. FRANCISCO LÓPEZ (Pancho) coa axuda doutros aresáns aficionados a este deporte."
En 1959, a actividade do remo en Ares incrementouse notablemente. Celebrouse o Campionato Rexional de bateis o 9 de agosto en Ares, que determinaría os representantes de Galicia para o Campionato de España en Santander. O batel de Tabacalera, S.A. proclamouse Campión Galego, mentres que o Club de Remo Ares quedou en segundo lugar.
Os días 15 e 16 de agosto celebrouse en Santander o mencionado Campionato de España, coa participación de 6 embarcacións. O Club de Remo compitiu na segunda manga e ocupou o segundo lugar, por detrás do C.N. Sestao. Na regata de consolación, hai que sinalar que tres bateis afundíronse, incluíndo o de Ares.
Outras competicións de bateis tiveron lugar ao longo do verán, destacando as festas patronais de Pontedeume, onde o Club de Remo Ares alcanzou o primeiro posto.
Tamén participa o Club de Remo no XIX Campionato de España de Traineras celebrado en A Coruña o 1 de setembro, onde a trainera "Ana María" ocupa o sexto posto e gaña o trofeo do Delegado Provincial de Sindicatos e 4.000 ptas. en metálico.
Comeza o ano 1960 e o Club de Remo Ares asiste ao Campionato de España de bateis de E. y D. que se celebra en Santander na segunda quincena dese mes de agosto.
A dotación do Club de Remo compite na primeira manga, onde alcanza o primeiro posto, o que lle outorga o dereito de disputar a tanda de honra. Nesta, volve gañar, proclamándose CAMPEÓN DE ESPAÑA de Bateis de Educación y Descanso, sendo a primeira vez que unha embarcación non cantábrica logra este título.
A tripulación a integraban:
Patrón: Francisco López Sánchez.
Remeiros: José Conejo Lorenzo, Baltasar Martínez B., Bernardo Pereira Ares, Germán Montero.
No ano 1961, participa en algunha regata de bateis, conseguindo clasificarse para a disputa do Campionato de España que se celebra en Portugalete o 29 e 30 de xuño, onde alcanza un 3º posto na regata de consolación.
En traineras, volve acudir ao Campionato de España que se celebra en A Coruña, a trainera "Aresanita" alcanzaría un 7º posto, conseguindo o trofeo do Delegado Provincial de Sindicatos e 7.000 ptas.
Será a última actuación dunha trainera do Club de Remo Ares ata o 29 de xullo de 1985 cando en Castropol outra trainera de Ares retomará esa modalidade.
A andaina do banco móbil non podería comezar mellor. Compiten no pantano de Barrios de Luna (León), alcanzando un moi meritorio 3º posto. Tamén participan nas regatas que, con motivo da Festa do Traballo, se celebran no pantano do Alberche (Ávila), onde se consegue o segundo lugar e a medalla de prata.
No ano 1963, o Club de Remo Ares regresa ao pantano do Alberche, conseguindo de novo o segundo posto. No mes de setembro, celebra en Vigo o Trofeo Ibérico de banco móbil, onde o Club de Remo logra o segundo lugar na modalidade de outrigger a 4 con timonel.
No ano 1964, co motivo da celebración dos XXV Anos de Paz, celebranase no pantano do Alberche e no lago da Casa de Campo de Madrid regatas de banco móbil. O Club de Remo participa na modalidade de outrigger a 4 e de yolas, conseguindo outro 2º posto en outrigger e o 1º posto en yolas. Esta última modalidade comeza a emerxir en Galicia e tería a súa época dourada a finais dos anos 60.
No ano 1965, a bahía aresana volve ser escenario dunha gran competición, a disputa do Campionato Rexional de Yolas. Na categoría sénior, a yola do Club Marina de Guerra de Ferrol proclámase vencedora, e a yola do Club de Remo Ares alcanza o 3º lugar. Na categoría xuvenil, o triunfo corresponde á yola aresana. É importante sinalar que o Club de Remo non tiña embarcación propia, e para realizar os adestramentos desprazábanse á veciña localidade de O Seixo, onde lles prestaban unha yola da Marina de Guerra. Cando se desprazaban fóra de Galicia, o Club facíao con esta mesma yola, polo que resulta destacado proclamarse campións galegos e, por conseguinte, representantes de Galicia no Campionato de España que se celebraba en Ferrol os días 21, 22 e 24 de xullo dese ano.
Naquel campionato, proclamouse Campión de España na categoría sénior a dotación do Club Marina de Guerra de El Ferrol, formada por cinco mozos aresáns que estaban cumprindo o servizo militar e que pertencían á disciplina do Club de Remo. Na categoría xuvenil, proclamouse CAMPEÓN DE ESPAÑA a dotación do Club de Remo Ares, formada polos seguintes membros:
Patrón: Joaquín Saavedra Porta.
Remeiros: Vicente Pazos Conde, Juan López Montero, Juan R. García y Antonio López García.
Delegado: Francisco López Sánchez.
O ano 1966 comeza coa disputa, de novo en Ares, do Campionato Rexional de Yolas, clasificatorio para o Campionato de España que, este ano, celebrouse en Avilés. Para estes campionatos clasificaron a Marina de Guerra de El Ferrol e o Club de Remo Ares. Unha regata accidentada fixo que a dotación aresana se vise relegada ao 7º posto ao ser abordada cando estaba en primeira posición na disputa das clasificatorias.
Proclámase campión galego de outrigger a 2 con timonel, nas categorías xuvenil e sénior. Posteriormente, nos campionatos celebrados en Bañolas, alcanzarían o 7º e 10º posto respectivamente. No mes de setembro, vólvese disputar nas augas da Ría de Vigo o Trofeo Ibérico de banco móbil, que reúne ás mellores tripulacións do Norte de Portugal e de Galicia. O Club de Remo, na modalidade de outrigger a 2 con timonel, alcanza o 1º posto.
A tripulación estaba formada por Agustín e Miguel Fernández Cruz con Ángel M. López como timonel. Anteriormente, a tripulación aresana de yolas foi seleccionada para representar á provincia da Coruña nos III Xogos do Cantábrico, que se disputaron en San Sebastián. Os nosos representantes lograron a medalla de prata despois de sufrir o abordaxe da embarcación asturiana, o que os privou de traer a medalla de ouro.
No ano 1967, continúa o banco móbil como única actividade deportiva. O Club proclámase Campión Galego de outrigger nas modalidades de dúas con e catro con. Celébrase en Villagarcía de Arosa unha importante competición de Yolas, o Trofeo Internacional de Yolas, que enfrontou ás mellores dotacións de Portugal e Galicia. Despois dunha final moi reñida, proclámase campión o Club de Remo Ares, seguido do R.C. Náutico de Vigo, Viana do Castelo (Portugal) e Caminha (Portugal). O nome da embarcación aresana era "Rosita" e os seus integrantes:
Patrón: Ángel M. Fernández.
Remeiros: Vicente Pazos, Ricardo García, Juan López y Jesús M. Bardanca.
No mes de setembro, como é tradicional, celébrase nas augas de Vigo o VIII Trofeo Ibérico, onde o outrigger a 4 con alcanza o 1º posto, pechando brillantemente esta tempada de 1967.
No ano 1968, no Campionato Rexional de banco móbil que se celebra en Ferrol, a dotación xuvenil do outrigger a 4 con consegue o primeiro posto.
No ano 1970, por parte da F.E.R., créanse as competicións interzonais de banco móbil en todas as categorías. O Club de Remo desprázase a Vigo na primeira semana de abril. Alí, o outrigger a 4 con categoría cadete logra o primeiro posto e clasifícase para a 2ª Confrontación Nacional que ten lugar en Orio (Gipúzcoa) o 19 e 20 de abril, conseguindo un segundo posto, só superado polo C.N. Amposta, que estaba formado polos integrantes da selección nacional desta categoría. Este segundo posto dálles dereito a participar na 3ª Confrontación que ten lugar en Bañólas en maio, alcanzando un terceiro posto detrás dos representantes de Amposta e Sevilla.
Ao longo do ano 1971, no ámbito deportivo foi un ano de transición. Acudíuse aos campionatos rexionais celebrados en Redes, onde non se logra a clasificación para ir ao Campionato de España. Durante o verán, continúa a participación nas regatas de festas, sen alcanzar ningún posto destacado.
No ano 1973 créanse os Campionatos de España das categorías inferiores (cadetes e infantís), que se van disputar na Ría de Vigo. O Club de Remo Ares alcanza o 9º posto na categoría cadete, na modalidade de outrigger a 4 con. Este feito vai ter unha gran importancia, xa que eses mozos remeiros que foron a Vigo son o xerme da máis recente historia do Club, de aí parten as dotacións que durante estes últimos anos lle deron tantos días de gloria ao remo e pasearon con orgullo o nome do noso pobo por toda a xeografía nacional.
No ano 1974, o Club volve escalar posicións dentro do remo rexional, aínda que tímidamente. A non asistencia aos campionatos nacionais supón unha desilusión para os mozos, pero comprenden que a situación do club non permite afrontar ese risco.
O ano 1975 é de gran actividade. En Mequinenza, na segunda quincena do mes de xullo, as tres dotacións que presenta o Club pasan á final, acadando os seguintes resultados:
Cadetes: outrigger a 2 con 4º posto;
Xuvenís: outrigger a 4 con 6ºposto;
Seniors: outrigger a 4 con 3ºposto medalla bronce.
A gran actuación dos remeros aresáns, respaldada por esa medalla de bronce, até entón nunca alcanzada nunha competición de outrigger nun campionato nacional. Por parte da F.G.N.R., concédese ao Club de Remo a organización do campionato rexional de bateles. O Club de Remo participa nas categorías xuvenil e sénior, acadando en ambas o 2º posto. Aínda que é un bo resultado, non lles permite acudir aos Campionatos de España.
O ano 1976 comeza con boas expectativas, tanto deportivas como económicas.
A tempada deportiva comeza coa disputa do Interzonas en Vigo, onde se logra o 1º posto en outrigger a 4 con, categoría cadete. Non se participa no campionato rexional de bateles, xa que se debe devolver o anterior ao C.R. Cedeira e agardar a que nos prestasen outro, o cal ocorreu despois de pasar dito campionato. Proclámase de novo campión galego de outrigger a 2 con, categoría xuvenil, participando no Campionato de España e alcanzando o 6º posto.
No mes de agosto celébrase en A Coruña o Gran Premio de Bateles. O Club de Remo clasifícase para disputar a final e, contra todo pronóstico, alza o triunfo, dando á afección unha das maiores satisfaccións da tempada.
No ano 1977, o 1 de maio e con motivo da festa en Honra de San Xosé, patrón de Ares, organízase unha regata de bateles que serve para ver a marcha das tripulacións con vistas ao campionato rexional que se vai celebrar en A Coruña. Nese campionato rexional, o Club de Remo logra o 1º posto, o que lle dá dereito a asistir ao Campionato de España en Santander.
En Santander, a tripulación aresana víuse privada de estar na final pola rotura dun estrobo cando no último largo se atopaban en primeira posición. Na regata de consolación, alcanzaríase o primeiro lugar. Nos campionatos rexionais de banco móbil, conséguese a clasificación no outrigger a 2 e no 4 con, pero non se acude aos mesmos por falta de orzamento.
No ano 1978, na II Regata Internacional do Río Ave celebrada en Vila do Conde (Portugal) con motivo das festas de San Xoán, alcanzan tres 1º postos e dous 2º nas categorías cadete, xuvenil e sénior. No campionato rexional de bateles celebrado en A Coruña, alcanza o 1º posto en xuvenís e acude ao Campionato de España en Orio (Gipúzcoa), onde non se pasa dun segundo posto na regata de consolación. Este ano, e por iniciativa da F.G.N.R., pónse en marcha a liga rexional de bateles, sendo o Club de Remo o 2º clasificado na categoría xuvenil e o 1º en sénior.
Durante a tempada de 1979, consólidase o bo momento deportivo do Club. Nos campionatos rexionais de banco móbil celebrados en Redes, acadan cinco primeiros postos en todas as categorías, acudindo ao campionato nacional só no skiff infantil B, por ser o único subvencionado; dito campionato disputouse en Sevilla e o noso representante foi eliminado nas semifinais. No campionato rexional de bateles, acadarían o 1º posto en categorías xuvenil e sénior, acudindo ao Campionato de España en Castro Urdíales (Santander), onde o batel xuvenil afundíuse debido ao mal tempo, o que lle privou de estar na final. Na final de consolidación quedarían de primeiros, o que no total lles dá o 5º posto. En sénior, acadaríase o 7º posto.
No Trofeo F.G.N.R., conságrase campión na categoría xuvenil e sénior, demostrando ser o club máis regular de toda a tempada. De nove regatas disputadas, acadaron o 1º posto en oito delas e un 2º posto. Isto, en sénior, mentres que en xuvenil acadaron 5 primeiros postos e 4 segundos.
Chega o ano 1980, este ano correspóndelle a organización do interzonas de banco móbil á Federación Asturiana, e ditos campionatos celébranse en Castropol. O Club de Remo logra o 1º posto no skiff infantil B e no dobre scull. Estes mesmos resultados alcánsanse no campionato rexional, polo que deciden acudir ao Campionato de España que se celebra en Mequinenza no mes de xullo. A dotación do dobre scull infantil B do Club de Remo Ares alza o título de CAMPEÓN DE ESPAÑA. Son os artífices deste triunfo:
Remeiros: Ramón Puente Varela e Francisco Martínez Varela.
Unha semana despois celébrase no mesmo escenario o Campionato de España das categorías xuvenil e sénior, e o Club de Remo acude coa tripulación do outrigger a 4 con sénior.
Na modalidade de banco fixo conséguese o campionato rexional nas categorías xuvenil e cadete, e acúdese ao Campionato de España que se celebra en Luanco (Asturias). Neste último, non se logra ningunha clasificación digna de mención. Ao longo da tempada, participa en numerosas competicións pola xeografía galega, como proba os 33 primeiros postos conseguidos ao longo da tempada, o que o fai unha vez máis o Club máis destacado da F.G.N.R.
Na modalidade de banco fixo conséguese o campionato rexional nas categorías xuvenil e cadete, e acúdese ao Campionato de España que se celebra en Luanco (Asturias). Neste último, non se logra ningunha clasificación digna de mención. Ao longo da tempada, participa en numerosas competicións pola xeografía galega, como proba os 33 primeiros postos conseguidos ao longo da tempada, o que o fai unha vez máis o Club máis destacado da F.G.N.R.
Lamentablemente, na tempada de 1981, durante o mes de abril, produciuse a irreparable perda de quen foi Fundador e Alma Mater do Club de Remo, D. Francisco López Sánchez "PANCHO". No verán anterior, recibira un emocionante homenaxe por parte de todos os aficionados ao remo e daquelas persoas que recoñeceron a grandeza da súa obra, a cal tiña como obxectivo promover este deporte e levar o nome da vila de Ares por toda a xeografía española coa dignidade e o orgullo que merece.
Atopamos a tempada deportiva coa celebración en Ares da regata ínterzonas que reúne na nosa ría remeros de toda Galicia así como de Asturias. A tripulación do dobre scull de Ares logra o primeiro posto, o que lles permite asistir á confrontación nacional en Mequinenza durante o mes de maio, onde os nosos representantes conseguirán o segundo lugar. Esta mesma tripulación, xunto co outrigger a 2 con, categoría cadete, clasifícanse para participar no Campionato de España. Nel, a tripulación do dobre scull logra o 3º posto e a medalla de bronce en categoría infantil A, mentres que o outrigger a 2 alcanza un meritorio 5º posto.
Nos campionatos rexionais de banco fixo, modalidade bateles, a tripulación do batel sénior do Club de Remo Ares volve proclamarse campión rexional e asiste ao Campionato de España que se celebra en Bermeo (Vizcaya). Este ano, en recordo de ser o fundador do Club, créase o trofeo Francisco López "Pancho" para bateles categoría sénior, sendo gañador na súa primeira edición a tripulación do Club de Remo Ares.
O balance final da tempada deportiva non pode ser máis positivo, xa que ao longo dela conseguíronse 30 primeiros postos, destacando entre eles o Gran Premio de Luanco (Asturias). Ademais, o Club de Remo foi distinguido co Diploma da Delegación Provincial do Consejo Superior de Deportes como o Club que máis destacou na práctica do remo nesa tempada.
A tempada de 1982 comeza coa 1ª Bandeira "Villa de Gijón", onde se alcanza o 1º posto en cadetes e o 2º na categoría sénior. Ao longo do verán, participouse en regatas de festas onde se conseguiron 20 primeiros postos, o que dá idea do potencial que tiña o Club.
A tempada de 1983 terá como punto máis destacado a inauguración do novo local social.
Nos campionatos rexionais, o Club acadou a clasificación para a final nas tres categorías, logrando o 1º posto en cadetes e o 3º en sénior. É necesario sinalar que a participación nestes campionatos foi moi numerosa, xa que inscribíronse 11 clubs da F.G.N.R. O campionato de España celébrase en Pasaxes de San Pedro (Guipúzcoa), e despois dunha actuación desafortunada, só se alcanza o segundo lugar na regata de consolación.
O resumo deportivo é que se acadaron dez primeiros postos ao longo da tempada e tres segundos postos, destacando que a tripulación xuvenil non participou durante a tempada.
Como peche á tempada, o 10 de setembro, ás 5 da tarde, procedeuse á bendición e inauguración das novas instalacións.
No ano 1984, o campionato rexional celebrouse na Coruña o 13 de maio, con tripulacións de 15 clubes en catro categorías, pois ás tres existentes únese a infantil, creada recentemente pola F.E.R. A dotación sénior do Club alcanzaría o 1º posto, mentres que a xuvenil o faría en 2º lugar. O Campionato de España tivo lugar en Castro Urdíales (Santander) os días 19 e 20 de maio, onde se alcanza un 6º posto na xeral.
Pola primeira vez, celebrouse en Galicia o Campionato de Trainerillas, co Club de Remo como organizador. O representante aresano quedaría en 2º lugar, detrás da tripulación de Rianxo, que foi á que acudiu ao campionato de España. Outro feito importante é que o Club volveu participar nunha competición de traineras despois de máis de vinte anos sen facelo, isto ocorreu o 29 de xullo en Castropol (Asturias), con motivo da Bandeira "Príncipe de Asturias", quedando en 8º lugar. A embarcación foi cedida polo Club Cabo de Cruz, xa que a que doou a Xunta aínda non chegara. No Campionato Rexional de Traineras en Cabo de Cruz, conseguíuse o 2º posto, continuando a competir en traineras ao longo da tempada. En setembro, celebrouse na Coruña a I Bandeira da Xunta de Galicia, na que participaron 14 tripulacións, e o club quedou en 9º lugar. Este ano, ante o incremento da actividade das traineras, as competicións de batel vironse un pouco relegadas. O Club gañou de novo en agosto o IV Trofeo Francisco López "Pancho".
No resumo deportivo da tempada lográronse vinte e cinco primeiros postos, o que dá idea da actividade despregada polo Club nesta tempada.
Na tempada de 1985, participouse no campionato rexional de bateles, onde só se logrou a clasificación na categoría infantil, asistindo por iso ao Campionato de España en O Grove, Pontevedra, onde os nosos representantes acadaron o 7º posto. Tamén en bateles gañouse de novo o V Trofeo Francisco López "Pancho" e o da Deputación Provincial en Pontedeume.
O campionato rexional de trainerillas celébrase en Cabo de Cruz, onde se logra un 2º posto en xuvenís e un 3º en sénior. No Campionato de España, celebrado na Coruña os días 29 e 30 de xuño, acadouse o 7º posto en categoría xuvenil. Tamén na modalidade de trainerillas participouse na 3ª Bandeira do Concello de Castropol en xuvenís e sénior, onde se logrou o 3º e 5º posto respectivamente.
No ano 1990, a principal obsesión dos membros da Xunta Directiva é conseguir o patrocinio dunha entidade que axude a sufragar os numerosos gastos que xorden ao longo da tempada, obxectivo que se vê cumprido ao asinar "Seguros Hispano-Abadana" un contrato para patrocinar a trainera durante ditos anos. Este feito convértese nun acontecemento histórico, xa que por primeira vez na súa dilatada carreira, o Club de Remo goza dun patrocinador.
No que respecta ao material deportivo, o máis destacado é a compra dunha trainerilla de madeira dos Astilleros Ruiz, así como unha palamenta nova para a trainera, debido ao mal estado de ambas.
No ámbito deportivo, dentro da sección de banco fixo, prodúcese a eclosión da trainera froito de moitos anos de traballo ininterrompido. Acadouse o primeiro posto na Bandeira da Deputación da Coruña, o cuarto lugar na Bandeira da Xunta de Galicia, que, ao servir ao mesmo tempo de Campionato galego, dá a posibilidade de participar por vez primeira nos Campionatos de España celebrados en Castropol, onde a "Santa Olaia" alcanza a primeira praza na regata de Consolación, un posto sen dúbida de gran mérito tendo en conta os escasos medios dun club tan modesto como o noso.
Pero se o balance na modalidade de banco fixo se pode cualificar de extraordinario, non menos se pode dicir da sección de banco móbil, xa que Horacio Allegue Lamas, o "buque insignia" do Club de Remo Ares e o deportista máis laureado do deporte aresano xunto ao futbolista internacional Marcelino, que tras acadar o cuarto posto no campionato de España na modalidade Skiff en categoría xuvenil, entra a formar parte da Selección española de remo e acadou o sétimo posto no dous con timoneiro no Campionato do Mundo celebrado ese mesmo ano.
O seu esforzo e gran progresión fan que, tras os magníficos resultados acadados, se lle inclúa na preselección olímpica con entrada no plan ADO-92, preparatorio para os Xogos Olímpicos de Barcelona 92.
No ano 1991, o Club de Remo Ares acepta a organización da Bandeira da Deputación da Coruña de trainerillas, na tempada en que se confirma a consolidación da trainerilla aresá na élite do remo galego. Logra o meritorio segundo posto na Bandeira do Corte Inglés, en Vigo, sendo superado só pola trainerilla de Orio. Ademais, o segundo lugar na Bandeira da Deputación da Coruña e o séptimo posto na Bandeira da Xunta de Galicia son unha boa mostra do gran estado de forma dos nosos remeiros nesta tempada.
Por outra banda, Horacio Allegue continúa, coa selección Española de Remo, a súa preparación para a Olimpíada de Barcelona 92 nun duro e exhaustivo réxime de concentración durante todo o ano, o que lle impide, ao igual que ao resto dos seleccionados, participar nos Campionatos de España de Banco Móbil. Entre as tempadas 91-92, leva a cabo a ampliación do edificio do Club de Remo, mediante a creación dun ximnasio do que o club carecía, grazas a unha xenerosa subvención da Xunta de Galicia.
A construción do mesmo supón un paso xigantesco na preparación física dos nosos remeiros, xa que as condicións nas que estes adestraban eran realmente precarias.
Sen dúbida, o ano 1992 está marcado no ámbito deportivo pola celebración das Olimpíadas de Barcelona. O Club de Remo de Ares ten o orgullo de ter participado nun evento de tal magnitude grazas a Horacio Allegue, a quen, despois de sufrir dous anos arduos de adestramento e probas, lle correspondeu o honor de formar parte do equipo olímpico de oito con timoneiro da Selección Española de Remo.
O tesón e o pundonor dos remeros aresáns víronse reflectidos neste mozo que, con humildade, pasea o nome de Ares non só pola xeografía nacional, senón tamén por moitas pistas de remo internacionais.
En canto ao banco fixo, en bateis e en trainerillas, continúa a tónica dos dous últimos anos, cos nosos xóvenes a participar nas ligas de preparación e nas clasificatorias para os campionatos galegos, sendo habitual a súa presenza nas finais absolutas.
A trainerilla, pola súa parte, atravesa unha etapa de transición, na que os resultados non son tan brillantes como en anos anteriores.
En 1993, a tempada abríase coa adquisición dun bote de fibra de carbono dos estaleiros Cuesta en Lugo, xa que os que se posuían carecían do nivel competitivo desexado polos técnicos. Nel, os nosos remeros cadetes acadan excelentes resultados, quedando a un paso de acudir ao Campionato de España de modalidade celebrado en Castro Urdíales. No banco móbil, repetiuse, polo segundo ano consecutivo, a destacada actuación do oito con cadetes, que alcanza o sexto posto no Campionato de España celebrado en Mequinenza.
Destaca a organización por primeira vez, os días 7 e 8 de agosto, da regata da VII Bandeira de trainerillas da Xunta de Galicia, que se celebrou no marco incomparable da nosa ría, que por fin merecía, tras moitos anos de espera, a oportunidade de servir de escenario a unha regata de semeellante categoría.